Paul Bowles had zijn vaderland de rug toegekeerd nog voordat hij twintig was. Hij verafschuwde Amerika omdat volgens hem iedereen daar hetzelfde wilde zijn en hetzelfde wilde hebben als de buren. In Noord-Afrika vond hij de magie en het mysterie die in het Westen uit zicht verdwenen waren.

Hij hield van landen waar de religie nog van dag tot dag beleefd werd, van zonsopgang tot zonsondergang, hij hield van het islamitische geloof, zonder in Allah te geloven. Hij hield van Mektoub. ‘Je kan religieus zijn en tegelijkertijd atheïst’, zei hij tegen zijn biografe Millicent Dillon. ‘Wat er gebeurt is lang voor onze geboorte bepaald.’

Paul Bowles had zijn vaderland de rug toegekeerd nog voordat hij twintig was. Hij verafschuwde Amerika omdat volgens hem iedereen daar hetzelfde wilde zijn en hetzelfde wilde hebben als de buren. In Noord-Afrika vond hij de magie en het mysterie die in het Westen uit zicht verdwenen waren. Hij hield van landen waar de religie nog van dag tot dag beleefd werd, van zonsopgang tot zonsondergang, hij hield van het islamitische geloof, zonder in Allah te geloven. Hij hield van Mektoub. ‘Je kan religieus zijn en tegelijkertijd atheïst’, zei hij tegen zijn biografe Millicent Dillon. ‘Wat er gebeurt is lang voor onze geboorte bepaald.’